ZADANIA SPECJALNE - I ROK - SEMESTR ZIMOWY

Zadania specjalne realizowane poza zajęciami w pracowni są sprawdzianem warsztatowych umiejętności zdobytych w oparciu o systematyczne studia martwych natur i eksperymenty z niekonwencjonalnymi technikami plastycznymi. Powinny być przygotowaniem do samodzielnego poruszania się w świecie sztuki, które wymaga kreatywnego myślenia i działania.

1. CZTERY PORY ROKU 
zadanie semestralne realizowane przez dwa i pół miesiąca
(od początku października do połowy grudnia)

Realizacja zadania Cztery pory roku powinna być poprzedzona eksperymentami technologicznymi na małych formatach papieru (A4) w oparciu o jedenaście niekonwencjonalnych technik malarskich. Dwie z nich (t. wenecka, t. monotypii) realizowane będą na zajęciach w pracowni 311P, w dniach 27 października oraz 03, 09, i 10 listopada. Pozostałe przez osiem tygodni w ramach prac domowych (od 05 października do 08 grudnia). We wszystkich jedenastu technikach należy wykonać co najmniej dziesięć malarskich etiud (format A4) i kilka prób w technikach mieszanych (format B2).

Tytuł zadania Cztery pory roku ma charakter wyłącznie umowny. Celem zadania nie jest mimetyczna, dosłowna ilustracja pór roku w formie pejzażu, czy też w oparciu o realistyczne rekwizyty (np. liście). Powinien to być abstrakcyjny kwadryptyk, czyli zestawione ze sobą razem cztery kompozycje malarskie w zróżnicowanych gamach, tworzące spójną, kompozycyjnie i kolorystycznie, całość. Wszystkie kompozycje powinny być wykonane na kartonach o wymiarach 100x70 cm.

UWAGA!
W tym zadaniu nie używamy w ogóle typowych malarskich narzędzi: pędzla i szpachli.

Kwadryptyk należy wykonać w technikach nawiązujących do poznanych wcześniej niekonwencjonalnych technik malarskich i graficznych, takich jak: dekalkomania, sgraffito tuszowe i batik woskowy (świecowy), technika wenecka, technika tekstylna, bąbelkowa, stempel, szablony, maski, frottage, monotypia olejna, kalkografia, technika transferowa, bądź też innej własnej (wymyślonej) malarskiej technice eksperymentalnej. Wskazane jest ich kompilowanie. W przypadku monochromatycznych technik graficznych (frottage, kalkografia), łączenie ich z innymi technikami malarskimi jest niezbędne.

Etap 1. (od początku roku akademickiego do 01. grudnia)
Eksperymentalne etiudy malarskie w oparciu o osiem niekonwencjonalnych
technik plastycznych (format papieru - A4 / A3 / B2).

Etap 2. (do 08. grudnia)
Wybór techniki i koncepcji realizacji zadania w oparciu o konsultacje z
prowadzącymi pracownię (szkice malarskie i kompozycyjne). Zalecana jest
kompilacja kilku technik plastycznych.
Podjęcie próby wykonania jednej kompozycji na kartonie o wymiarach 100x70
cm.

Etap 3. (do 21 grudnia)
Realizacja ostatecznej wersji kwadryptyku (cztery prace 70x100 cm poziomo
lub cztery prace 100x70 cm pionowo.

ZOFIA GÓRNA

WERONIKA KOSIŃSKA

IGA NALEWAJEK

ANNA MATCZAK

KONRAD ZDANIAK

POLA SZKWAREK

URSZULA  MAZUREK

ALEKSANDRA EIDOROWICZ

JULIA KOPAŃSKA

ZOFIA PODWIKA

KATARZYNA WITEK

DARIA RACZYŃSKA

2. AUTOPORTRET INSPIROWANY MANIERĄ WYBITNEGO MALARZA
(zadanie własne realizowane w drugiej połowie grudnia).

Odeszły już w zamierzchłą przeszłość czasy kiedy portret służył wzmacnianiu pozycji władzy, jej autorytetu i utrwalaniu prestiżowego statusu społecznego osoby portretowanej. W portrecie współczesnym, uchwycenie zewnętrznych cech portretowanego nie oznacza wiernego reprodukowania jego wizerunku. Potrafią to dzisiaj doskonale techniki cyfrowe. W malarstwie nie ma to więc większego sensu. Ważne jest natomiast poszukiwanie nowych form wyrazu.

Malowanie polega na patrzeniu poza to co rejestruje oko malarza i rejestrowaniu subiektywnych, często bardzo subtelnych odczuć i wyobrażeń oraz szczerym wyrażaniu własnych emocji, związanych z tą (nie tylko wzrokową) percepcją. Dobre malarstwo w konsekwencji zawsze wywołuje emocje nie tylko u portretującego, ale i odbiorcy sztuki.

Jeśli Twoja praca nie podnieca Cię ani trochę, jest mało prawdopodobne, aby podniecała kogokolwiek innego (Ryan Hewett).

Portret własny artysty to najbardziej szczery rodzaj malarstwa. Nawet wtedy gdy malarz, jak w przypadku Albrechta Durera, jest narcyzem i idealizuje swój wizerunek. Autoportret zawsze jest swoistą próbą zatrzymania czasu, namiastką nieśmiertelności. To pragnienie utrwalenia wyjątkowości swojego istnienia powoduje, że autoportret zawiera w sobie wyjątkowy ładunek emocjonalny, co znakomicie sprzyja kreatywności.

TEMAT ZADANIA
Zadaniem Państwa jest namalowanie własnego portretu inspirowanego twórczością znanego, wybitnego i ulubionego malarza (np. Arcimboldiego, Van Gogha, czy Ryana Hewetta). Autoportret powinien być wykonany w charakterystycznej konwencji, wyrazistej manierze wybranego malarza.

OPIS ZADANIA
Portret można wykonać w klasycznych technikach malarskich: technice olejnej, lub akrylowej, na płótnie bądź kartonie, format: minimum 100x70 cm. W realizacji zadania można też wykorzystać szpachlę, taśmę klejącą i inne niekonwencjonalne techniki plastyczne.

CZAS REALIZACJI: prezentacja zadania 4 stycznia 2023.



                                         PRZYKŁADY PORTRETÓW ZNANYCH MALARZY

                                                                                  Adrian Ghenie

PRACE STUDENTÓW X PRACOWNI MALARSTWA

ZOFIA GÓRNA

MIRIAM PAWLĘGA

SYLWIA MANN

JOANNA NOWAK

KAMIL WRONA

SYLWIA MANN

ZOFIA PODWIKA

POLA SZKWAREK

URSZULA MAZUREK

EWELINA BEDNARZ

ZUAZNNA GABRYŚ

ZUZANNA GABRYŚ

PERSKI DYWAN (HORROR VACUI)
(zadanie własne realizowane do 24 stycznia)

1. Abstrakcyjna lub figuratywna kompozycja ornamentowa z elementami liternictwa.

2. Obraz powinien być malarską wizytówką autora.

3. W obrazie należy umieścić osobisty TAG (imię, nazwisko, pseudonim). Można też dodatkowo wprowadzić do obrazu cytat, jakieś motto.

4. Tytuł zadania PERSKI DYWAN nie należy traktować dosłownie. Jest jedynie metaforą stylu horror vacui, czyli bogatej w detale kompozycji (bez pustego tła). W realizacji zadania należy wykorzystać co najmniej jedną spośród dziesięciu poznanych w tym semestrze technik niekonwencjonalnych. Można je łączyć tym razem z klasycznymi technikami malarskimi, pędzlem i szpachlą.

5. Pracę można namalować na kartonie lub płótnie o powierzchni nie mniejszej niż 70x100 cm. Zaleca się format większy, na przykład 100x140 cm.

6. Źródłem inspiracji do tego zadania może być twórczość artystów, którzy w swoim malarstwie wykorzystywali liternictwo: np. malarz-kaligraf Retna, artyści pisma asemicznego, a zwłaszcza twórcy stylu Wild Style.

RETNA (Marquis Lewis) jest jednym z najciekawszych artystów-kaligrafów współczesnegoświata sztuki. Jest twórcą murali, grafik i obrazów na płótnie malowanych w technice akrylu i emalii. Mieszka i pracuje w Los Angeles w Kalifornii. W latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku skonstruował swój własny oryginalny alfabet znaków, charakterystyczny linearny styl obrazowania oparty na tekście. Inspirował się hieroglifami egipskimi, pismem gotyckim, kaligrafią arabską i hebrajską oraz typografiami indiańskimi. W 2016 roku zrealizował imponujące malarstwo na fasadzie 24. piętrowego budynku mieszkalnego w Meksyku.

RETNA

Pismo asemiczne oznacza pismo bez określonej semantycznej treści. Artyści wykorzystują w swojej twórczości jedynie warstwę wizualną pisma, jego fizyczne cechy, pomijając znaczenie liter, znaczeniową wymowę pisma, jego użytkową funkcję.

JAN TARASIN

Wild Style to najbardziej wyrafinowana forma grafitti, wkraczająca zdecydowanie w obszar malarstwa. Jej początki sięgają lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to Phaze 2 (Lonny Wood) stworzył pełen rozmachu bąbelkowy styl o skomplikowanej typografii, który charakteryzował się grubym trójwymiarowym liternictwem ze strzałkami, kolcami, gwiazdami i oczami.

Za twórcę stylu Wild Style uważa się nowojorskiego taggera Tracy 168, który założył słynną grupę „The Wanted”. Należeli do niej wybitni artyści: Chris Ellis ("Daze"), Fernando Carlo Jr.("Cope 2"), Dan ("Plasma"), Lava I & II i Rauch. 

Efektowne kompozycje wielowarstwowe, zbudowane ze splecionych i zachodzących na siebie stylizowanych liter i przenikających się clyfford stillkształtów (tak zwanych ikon) są trudne do rozszyfrowania dla niewtajemniczonych. Tak niekonwencjonalnie konstruowane obrazy, których integralną częścią są napisy, noszą bardzo często miano „arcydzieła”, w przeciwieństwie do czytelnych napisów złożonych z uproszczonych stylizowanych liter, które nazywa się palnikami. Cechą każdego obrazu nazywanego arcydziełem musi być przede wszystkim jego unikatowość, stylistyczna niepowtarzalność.

CZAS REALIZACJI: do 24 stycznia 2023.

PRACE STUDENTÓW

ZOFIA GÓRNA

ANNA MATCZAK

POLA SZKWAREK

SYLWIA MANN

ZOFIA PODWIKA

IRMINA STATKIEWICZ

LAURA OKRÓJ

ALENA LIAVONTSYEVA